Marc Champion/Bloomberg:  Putin uzun savaşa hazırlanıyor

Rusya tarihinin çalışkan bir öğrencisi olan Vladimir Putin, Çar II. Nicholas’tan Mihail Gorbaçov’a kadar Kremlin’deki seleflerinden bazılarını tahtından eden çifte tehdidi çok iyi biliyor: Biri  savaş başlatıp kaybetmek, diğeri ise ekonomiyi boşlamak. Beceriksiz bir savunma bakanını etkili bir ekonomistle değiştirme kararı, her ikisine de karşı koruma sağlamayı amaçlıyor.  Bu hedef Putin ve çevresi için güven verici olabilir ama dünya  için güven verici olmayabilir.

Ekonomist Andrey Belousov’un Savunma Bakanlığı’na atanması özellikle tehlikeli bir kombinasyonu temsil ediyor çünkü onun görevi, Rusya’nın savaş makinesini daha sürdürülebilir bir temele oturtmak olacak. Bu misyon Ukrayna’nın ve SSCB’nin diğer eski tebaasının yanı sıra Batı’nın da geleceği yeniden düşünmesini gerektiriyor.

Putin’in Rusya’sının oluşturduğu tehdit gerçek. Ukrayna’da nükleer düğmeye basmak veya Polonya’yı işgal etmek gibi herhangi somut niyeti olmayabilir, ama Anavatan Rusya’nın sınırlarını tanımlaması o kadar geniş ki, “çıkarlarını korumak” kaçınılmaz olarak Rusya etrafında çok geniş bir coğrafi alanda her türlü gelişmeyi kontrol etme hedefini de birlikte getiriyor.

Bir başka deyişle, Putin’in Anavatan fikrinin Rusya’nın mevcut kabul görmüş sınırlarından çok daha geniş olması ve Rusya içinde yaygın olarak paylaşılan bir “atavizmdir”, yani seçmen de bu görüşü paylaşır. Rus milletinin dünyada hak ettiği yerine dair anlayışı da, mevcut ekonomisi ve nüfus büyüklüğünün akla getirdiğinden çok daha büyük.

Bu zihniyeti anlamak kritik önem taşıyor, çünkü gördüğümüz şey, 1991’de Sovyetler Birliği’nin çöküşüyle ​​başlayan, ancak çözümsüz kalan ve giderek daha fazla tartışılan bir emperyalist parçalanma sürecidir. “Anavatan”a yönelik tehdidin eşiği Rusya’ya saldırıyı gerektirmez. İmparatorluğun eski toprakları Moskova’nın iradesine boyun eğmeyi reddedip Putin’in Moskova’yı ABD, Çin, Avrupa ve Hindistan’a eşit büyük bir güç merkezine dönüştürme girişimini engellediği anda saldırganlık başlar.

Şimdilik Putin sadece Ukrayna üzerindeki kontrolü geri almakla meşgul. Ancak Baltıklar, Kafkaslar ve Moldova’da tamamlanmamış işleri var. Ayrıca Balkanlar’da ve Orta Avrupa’da nüfuzunu yeniden tesis etme ihtiyacı duyuyor ve kendi gücünü bilerken, diğer güçleri de zayıflatma ihtiyacı duyuyor. Ne kadar çok başarı elde ederse, yarım kalmış Anavatanı geri kazanma işini o kadar çok üstlenecektir.

Jeo-politik realistlere göre Rus yayılmacılığı, Batı’nın kabul etmesi gereken bir şey. Ancak Rusya’nın eski tebaasının bu ideale hiç katılmadığı ve süper güçler oyununda da  Batı’nın vekilleri olmadığını kabul etmemek saflık olur. Putin’in hedefleri bölgesel istikrarsızlığın reçetesidir. Sonuçta Ukraynalılar, savaşın ilk haftalarında Rus silahlı kuvvetleri Kiev’den geri püskürttüler; o dönemde rolleri fazlasıyla abartılan birkaç tanksavar füzesi dışında Batı’dan hiçbir yardım yoktu. Gürcüler, hükümetlerinin Rus nüfuzuna boyun eğmesini protesto etmek için bir kez daha Tiflis sokaklarını dolduruyor.

Putin için Geniş Anavatan kaderdir, Kremlin’deki seleflerine olan borcudur. Avrupalı ​​liderler artık bu vizyonun ne anlama geldiğini ancak yeni yeni anlamaya başlarken, ABD’de Rusya politikası bir amaç taşıyamayacak kadar iç politikayla iç içe geçmiş durumda. Her iki bölgedeki liderlerin, Putin’i caydırmak için ihtiyaç duydukları savunmayı oluşturmaya, Belousov’u atamada olduğu kadar odaklanmaları gerekecek. Bu pahalı olacak ama alternatifi kadar pahalı değil.

Kaynak:  Bloomberg, Putin’s Preparing Better Than Us for a Long War