Emre Balıca: Mutluluk Gözyaşları

Merhaba sevgili okurlar,

Hepinizin mutluluğu gözlerinizden okunuyor. İçinizde uçuşan kelebekler aşktan mı yoksa zamlardan mı tam kestiremiyorum ama geçen seneye kıyasla daha da mutlu olduğunuz belli. Ve sanırım sene bitmeden mutluluktan mutluluğa evrileceksiniz hepiniz.

Ben zaten öyle böyle mutlu değilim. Siz bırakın boş açıklamaları.

Neymiş?

Sayın Ömer Koç bile demiş ki, zorunlu olacak harcamalarınız dışında harcama yapmamaya çalışın.

O değil de asıl Sayın Özgür Demirtaş’ın dediği aşırı saçma gelmedi mi okuduğunuzda?

“Seçim sonrası ekonomi kerpeten gibi sıkacak. Hazır olun.”

Bunlar hep mutluluğumuza engel olmak için söylenen sözler.

Emre !!!

Biraz daha az iç dediğinizi duyar gibiyim de bunu ben değil açıklanan mutluluk endeksimiz söylüyor. Enflasyon rakamlarından gram şüphe duymadığımız TÜİK’in yaşam memnuniyeti anketine göre geçen seneye kıyasla 3 puan artış ile yüzde 52,7 ulaşan bir sonuç var ortada. Ve aynı anketin sonuçlarında en önemli sorun işsizlik ve hayat pahalılığı olarak çıkmasına rağmen mutlu olan bir topluluğuz.

Ve daha da açıklanması gereken tarafı ankette mutluluğu en fazla artan kesim 18-24 yaş grubu içerisinde. Bu kadro ya yanlış ülkeden örneklendirilmiş ya da soruyu yanlış anlamışlar. Çünkü yaş aldıkça mutluluk azalmış. Ülkenin saf ve temiz gerçekleri ile yüzleşmeye başlayınca bir anda karamsarlık çökmüş üzerlerine.

Geçtiğimiz seneye kıyasla erkekler kadınlara göre daha fazla mutlu olmuş.

Beni şaşırtan sonuçlardan biri evliler daha mutlu. Bu soru kesin yeni evliler gözetilerek yapıldı. Balayına çıkmadan sordular. Çünkü hayatın içine döndüklerinde mutlu kalmıyor olmaları lazım ki, boşanma sayılarında da artış var.

Ya da başka bir teori bizlere sormadılar. Sonradan vatandaş olan ve demografik değişiklikte pay sahibi kitleye sordular.

Aslında bütün soruları o kitleye sormuş olmaları lazım ki, ankette bir tutarlılık arayalım.

Sözün başka bir yansıması, ülke halinden çok memnun ve mutlu.

Benzin zamlarından etkilenen bir kitle yok. Emekli maaşına zaten girmiyorum şükreden bir güruh var. Çalışan kesim her ne kadar işsizlik temel sorun dese bile geleceğe umut ile bakıyor ki duyguları mutluluk yönünde kabarmış. Genç kitle zaten endeksin lokomotifi.

Arkadaş, bir ben mi mutsuzun bu ülkede.

Geride bıraktığımız hafta enflasyon beklentileri açıklandı. Orada da düşüş hakim. Bir taraftan bakıyorsunuz enflasyon beklentilerinin gerçek mi değil mi tartışma konusu olmasını istemeyen bir TCMB yönetimi var. Bir taraftan gerçekleştiğine inanılan enflasyonun pazarda alışverişe konu olan hayattan uzak bir yaşam.

Son zamanlarda çok şikayet etmeye başladım. Sonum hayır olsun ama bu kadar da mutluluk bana dokunmaya başladı.

Seçim sonrasında hepimizin öngördüğü acı reçetenin üstümüze düşen payını alacağız ama hiç mi beklentilerimizi buna göre ayarlamıyoruz. Ya düşündüğümüz gibi olmazsa hayat.

Mutlu ve pembe dünyamızdan bambaşka bir dünyaya hazırlıksız uyandığımızda bu TUİK anketleri ne işimize yarayacak.

Anketin en gerçekçi ve vurucu tarafı ne biliyor musunuz?

Eğitim seviyesi yükseldikçe mutluluk oranı düşüyor. Ters orantı yani.

Cehalet erdemdir, mutluluktur sözünün en güzel anket sonucu.

Aklıma bu anketi incelerken padişah ve vezirin arasında geçen fıkra konusu diyalog geliyor. Hani bilirsiniz.

Vergiler artar. Padişah sorar.

“Halk ne yapıyor”

“İsyanlarda padişahım”

Vergileri arttırmaya devam o zaman.

Bir süre sonra tekrar sorar padişah.

“Halk ne yapıyor”

“Kazan kaldırdı padişahım”

Vergileri daha da arttırın

Bir süre sonra tekrar.

“Halk ne yapıyor”

“Gülüp oynamaya başladılar. Çok mutlu ve keyifliler”

“Aman durun şimdi yanarız”

Son deme yaklaştık herhalde. Bu kadar mutlu olmanın bir sırrı olması lazım.