Deutsche Bank’tan DeepSeek Memleri: Beklenmedik Bir Pazarlama Stratejisi mi?

DeepSeek ve “Mem” Anlatımı

Çin merkezli DeepSeek yapay zekâ modelinin sürpriz bir şekilde piyasaya çıkmasıyla, finans dünyasında kapsamlı yorumlar ve analizler paylaşılıyor. Deutsche Bank, konuya ilişkin hazırladığı slayt sunumunda mem’ler kullanarak durumu özetlemeye çalışıyor.

Banka, Avrupa’nın varlık bakımından en büyük ikinci kurumu konumunda bulunuyor ve 2024 komisyon gelirleri açısından da küresel ölçekte dokuzuncu sırada yer alıyor. Buna rağmen hazırlanan raporda, satır aralarında mizahi görsellere başvurulması dikkat çekiyor.

Bu yaklaşımda, yapay zekânın geldiği noktayı kısa görüntülerle anlatma amacı görülüyor. Derlenen mem’lerin bir kısmında, son dönemde büyük dil modelleri (LLM) konusunda esas odağın daha yüksek parametre sayılarına değil, küçük ancak verimli modellerin kullanımına kaydığı vurgusu yapılıyor.

Sunumda yer alan bir diğer görsel, Glassdoor istatistiklerinden alınan verilerle yapay zekâ “prompt engineer” pozisyonu için yıllık ortalama taban maaşın 178 bin dolar civarında olduğunu, yan ödemelerle birlikte 300 bin dolara yakın bir toplam kazanca ulaşılabildiğini gösteriyor.

Başka bir mem görselinde ise yapay zekâ dağıtımının sadece sohbet robotlarıyla sınırlı kalmayıp, birbiriyle etkileşime giren otonom sistemlerden oluşan daha geniş bir ekosistem inşa ettiği anlatılıyor.

Sunumda, Meta, Alphabet ve Amazon gibi devlerin AI temelli gelirlerinin büyük oranda reklamdan kaynaklandığı, buna karşın yazılım sektörünün genelde abonelik satışlarına yöneldiği vurgulanıyor.

Ayrıca IMF verilerine göre küresel istihdamın yaklaşık %40’ının, gelişmiş ekonomilerdeyse %60’ının yapay zekâ etkisine açık olduğu ifade ediliyor. Bu bilgi, yine mizahi bir görselle aktarılıyor.

Finansal piyasaların yapay zekâ alanındaki hızlı dönüşümüne ilişkin birçok soru gündeme taşınıyor. Analistlerin, yüksek hacimli verileri değerlendirme işini gelecekte yapay zekâ modellerine bırakma olasılığı konuşuluyor. Buna karşın, bu modellerin mizah ya da yaratıcı düşünce üretiminde henüz insanın yerini alamadığı ve “farklı” olmanın analistlere yeni bir değer katabileceği belirtiliyor.