Çetin Ünsalan Yazdı: ‘İki anahtarlı havuç tarlası…’
6 Ekim 2024İnsanların gelirlerini kaybetmesini umursamayan, ekmeğini kredi kartıyla almaya çalışmasını önemsemeyen ve yeni yılda yüzde 14 hedeflenen üzerinden zam yapmanın yolunu arayan ekonomi yönetimi, her şey bitmiş gibi, bankalar üzerinden konut ve otomobil kredilerinde avantajlı bir ortam sunulmasına ses çıkarmıyor.
Tansu Çiller’in Başbakan olduğu dönemde, hatta bakanlığı sırasında proje olarak ortaya çıkan, ama finansman bulunamadığı için sonuç alınamayan ‘iki anahtar’ projesini hatırlayacaksınız.
Daha sonra 2 binli yıllarda AKP iktidarında, dünyadaki parasal genişlemeyle birlikte bize de para akınca, hayata geçti. Fakat belli bir disiplin ve program içerisinde uygulanmak yerine, bol keseden herkese kredi vermek o yıllarda cazip olduğu ve insanlardan refah algısı yarattığı için de herkes tarafından desteklendi.
Yıllar içinde borca batmış insanların işin içinden çıkamayacağı anlaşılınca da ortalık, icralık konut ve otomobillerden geçilmez oldu. Tüm bunları hatalı ve günlük politikalarla hayata geçirdik, önümüzde büyük bir faturası var, ama ders almıyoruz.
Halen 2024 yılında meseleyi konut ve otomobil üzerinden çözmeye çalışıyorsak, ekmeği zor bulan insanlara 2 milyon TL’den başlayan evlerden bahsediyorsak, bir de bunu dar gelirliye konut projesi diye anlatıyorsak, daha ödenecek çok faturamız var demektir.
Türkiye’nin aklı başında bir yaklaşıma ihtiyacı var. Bakın bu mesele planlamadan da önce geliyor. Çünkü aklın içinden çıkarıldığı bir planlama da, en az plansızlık kadar olumsuz sonuçlar doğurur.
Defaten en sıkışık dönemlerde üretim ekonomisine yönelmek varken, aslında üretimle zenginleşen insanların ihtiyacı olduğunda sıranın geleceği otomobil ya da ev sahibi olma gerçeğinin sırasını bile karıştırdık.
Tüm sektörleri yok sayarak, bilhassa konut üzerinden ekonomi yaratmaya çalıştık ve geldiğimiz noktada ciddi borç yığılmalarıyla, ödeme problemleriyle karşı karşıya kalan bir ekonomik yarattık.
Ne yazık ki hiç ders alınmamış ve yine tercihleri yanlış başlıklara yönlendirme alışkanlığı devam ediyor. Ülkenin aşa ekmeğe ihtiyacı varken, tüketim odaklı bir yapıya yönlendirip, ondan sonra da kira sorununu çözeceğini iddia etmek, en hafif tabiriyle işbilmezliktir.
Bu tip yaklaşımlar birilerini zengin etmekten, kıt kaynakları yanlış kullanmaktan ya da hayalleri olan insanları istismar ederek borca batırmaktan başka bir sonuç vermiyor. Tarlayı önemsemeyenin tarlayı arsa yapma arzusundan artık bu memleketin kurtulması şart.
Üretmeden, ürettiğinden para kazanmadan, yeniliklere, inovasyona eğilmeden bir ülke ekonomisinin taş duvarlarla kurtulacağını düşünmek ya bilimi reddetmektir ya da kötü niyetli bir yaklaşımdır.
Dün plan yerine pilav isteyenler, bugün de ne yazık ki ekmek yerine duvar peşinde.
Tüm Yazarlar
