Sosyal Medya

Merkez Bankası Dijital Parası

Merkez Bankası Dijital Parası

Merkez Bankası Dijital Parası

Merkez Bankası Dijital Parası

Yalova Üniversitesinden Arda Meriç, IMF tarafından yayımlanan yeni CBDC makalesinin özetini çıkardı.

Merkez bankası dijital para birimi (CBDC), sabit paralar(stable coins), ödeme hizmeti sağlayıcılarında dahil olduğu yeni ve tavsiye edilen parasal araçların yükselişi ile perakende ve toptan ödeme sistemleri açısından da bir değişikliği ifade etmektedir. CBDCler merkez bankaları ve altyapı sağlayıcıları, toptan ödeme platformları arasında değer transferini kolaylaştırmanın yeni yollarını araştırmakta ve merkez bankaları açısından bu durumda bu yeniliklerin para politikasının rolünü ve uygulamasını ne ölçüde artırdığı konusunda önemli bir soru taşımaktadır.

Farklı bir bakış açısında ise; parasal sistemlerin geçirmekte olduğu değişimler hızlı olsa da geçmişte görülen değişikliklerden daha kapsamlı olmadığı söylenebilir. Öte yandan, birkaç gözlemci ve yorumcu, değişim hızının, teknolojinin bir ödeme düzenlemesinden diğerine hızlı ve muhtemelen kontrolsüz iletimi gerçekleştirme yeteneğinin ve yeni banka dışı ve düzenlemeye tabi olmayanların artan çekiciliğinin olduğunu savunmuşlardır, merkez bankalarının sistemleri üzerindeki ekstra stresi ve ilgisizlik tehdidini hesaba katmaları gerektiği anlamı da taşımaktadır. 

Bu tehdide ek olarak, diğer yorumcular tarafından not edilen potansiyel bir fırsat olduğudur. Yeni parasal araçların eklenmesi, merkez bankasının ek boyutlar üzerinde çalışmasını sağlayabilir, çoklu faiz oranlarının veya parasal büyüklüklerin ayarlanması yoluyla daha hedefli politika tepkileri için yeni yollar bulma eğilimindedir. 

Alternatif ödeme düzenlemelerinin ortaya çıkışının önemi, para otoritesinin genel reel faiz oranlarını etkilemeyi amaçlayan geleneksel bir politikayı mı yoksa iki farklı varlık kategorisinin getirileri arasındaki farkı değiştirmeye odaklanan niceliksel bir gevşeme veya sıkılaştırma mı yürüttüğüne bağlı olarak farklılık gösterecektir. Bu yazıda, ilgili faiz oranlarını kontrol etmenin para otoritesinin makroekonomik hedefi olduğu ve parasal büyüklüklerin, faiz oranlarını gözlemlemenin veya zamanında doğrudan kontrol etmenin zor olduğunu kabul eden otorite tarafından bir hedef olarak kullanıldığı perspektifi ile ele almaktadır. Ayrıca merkez bankalarının makroekonomik bir hedefe ulaşmanın yanı sıra başka hedefleri de vardır.

 Yeni ödeme sistemleri finansal istikrarsızlık kaynağı olabilir bundan dolayı bu riskleri doğuran politikalardan kaçınmak gerekir. Yeni paranın farklı biçimleri, farklı senyoraj gelirleri sağlayacak ve eğer bu gelirler merkez bankasının yetki alanının içerisinde olursa, ekonomide seçilen ödeme düzenlemeler karmasını değiştirecek politikalar oluşturması gerekebilecektir.

Dijital paranın piyasaya sürülmesinden merkez bankası operasyonları için birçok farklı sonuç  doğursa da makalede bu üç soruya odaklanılmıştır;

  • Dijital para faiz oranı kanalını etkileyebilir mi?
  • Merkez bankası için yeni bir araca ihtiyaç duyar mı? 
  • Dolaşımdaki para, parasal taban ve senyoraj üzerindeki etkileri nelerdir? 

Belgenin ana hatları ise şu şekilde ele alınmıştır;

  • Bölüm 1; Mevcut ve yeni ödeme düzenlemelerinin temel özelliklerini açıklarken,
  • Bölüm 2; Faiz oranı kanalına ve dijital paranın para politikasını ve merkez bankası operasyonlarını değiştirip değiştirmeyeceğine (CBDC odaklanarak) odaklanır. Aynı zamanda CBDC’nin gerekliliğini de ortaya koymaktadır.
  • Bölüm 3 de ise, diğer merkez bankalarının hedeflerine odaklanmaktadır. 

Çeşitli ödeme sektörleri arasında hem müşterilerin enstrümanlara yönelik taleplere hem de tedarik tarafında sınırlı ikame edilebilirlik olduğu ölçüde yeni enstrümanların anlamlı olduğunu savunulmuştur.

  • Bölüm 4, küresel olarak dolaşımdaki para eğilimlerine ve bunun senyoraj oranlarına, dijital paranın işlem hızı ve dolaşımdaki para ile CBDC arasındaki paralellikleri de içine  merkez bankası operasyonlarını nasıl etkileyebileceği incelenmiştir.

Ödemeler için kabul edilebilir bir biçimde ticari bankaların borcu, Merkez bankası parası, merkez bankası tarafından esasen maliyetsiz olarak çıkarılan fiyat para birimidir. Ticari banka parası, merkez bankası borcunda itfa vaat etmektedir. Ticari banka parası, merkez bankası borç rezervleri, ihraç eden ticari bankanın güvenliğini ve sağlamlığını temin eden düzenleyici yapılar ve mevduat sigortası ve merkez bankasının son kredi mercii unvanı ile desteklenmektedir. 

İki temel parasal yenilik türü ele alındığında;

Merkez bankası dijital para birimi (CBDC),banka elektronik parası ve fintech tarafından verilen elektronik para, yalnızca mevcut para ile değişim oranı “sabit” olması amaçlanan paraları dikkate almakta, ve bu durumda CBDC için garanti ise: Banka dışı ödeme varlıkları sağlayıcılarının ortaya çıkmasından kaynaklanan sorunların çoğunun, e-paranın yaygın olarak kullanıldığı ülkelerde halihazırdaki oluşumudur.

  • Bölüm 5; dijital paranın bir alt kümesine odaklanmaktadır: mobil ağ operatörleri (MNO’lar) gibi para ve ödeme hizmeti sağlayıcıları ve para talebindeki düşüş ve diğer şeyler dahil olmak üzere para tabanı dışındaki likiditenin anlaşılmasının ne kadar önemli olabileceği. M2 para arzındaki verileri dikkate almaktadır.
  • Bölüm 6; yeni dijital teknolojiye yönelik talep esnekliklerinin, mevcut ödeme yöntemlerine yönelik talebin esneklikleriyle nasıl karşılaştırıldığını daha iyi anlamamız gerektiği konusunda incelemelere yer vermiştir.

ÖDEME VARLIKLARI: ESKİ VE YENİ

Mevcut parayı iki şekilde çeşitlendirdiğimizde; bireyler tarafından fiziksel para birimi biçiminde kullanılan ve bir merkez bankasının borcu olduğudur böylece, onu ihraç edenler, ödeme amacıyla onu arzu eden ekonomideki aracılara sağlayarak kar elde edebilirler. 

Merkez bankası parasal varlığını parasal olmayan varlıklarla (örneğin Hazine bonoları) takas eder ve tahvillere ödenecek faiz ile ödediği faiz maliyeti arasındaki farktan elde edilen karlar, verdiği kredilerden aldığı faiz ve ödeme amacıyla mevduatı elinde bulunduran kişilere ödediği faiz, gerekli rezerv maliyetleri düşüldükten sonra, destek amacı ile mevduatlara tahakkuk ettirmesidir

İki temel parasal yenilik türü ise;

  • Merkez bankası dijital para birimi (CBDC)
  • Banka elektronik parası ve fintech tarafından verilen elektronik para.

Her durumda, yalnızca mevcut para ile değişim oranı “sabit” olması amaçlanan paraları dikkate alınmaktadır. 

CBDC nin garanti edilmesinin altında yatan sebepler ise;

  • Merkez bankasının CBDC’yi kullanmak için ihtiyaç duyduğu para birimini çıkarabileceği. 
  • Diğer para biçimleri için itfa garantisi, ihraç eden kuruluşun sahip olduğu desteğin nitelik ve kapsamı ile elektronik para tamamen veya kısmi olarak desteklenebilir olması.

FAİZ ORANI KANALI:

Para politikasının makroekonomik etkilerinin en temel yolu faiz kanalıdır. Örneğin, devlet tahvillerinin faiz oranı, makroekonomik politikalarda ekonomideki yatırım seviyesini değiştirir, böylece ekonomik aktivite ve enflasyon seviyelerini ayarlanır.

 Yeni ödeme araçlarının getirilmesinin ekonomik faaliyet üzerinde etkileri olsa da bunların bu koşullarda para politikası üzerinde önemli bir etki oluşturacak kadar birinci dereceden öneme sahip olmaları veya yeterince hızlı olmaları olasılık dışıdır. Bu nedenle, ülkedeki gerçek yatırım için hedef faiz oranlarının, ödeme yeniliklerinin bir sonucu olarak değişmesi olanaksızdır. 

Genel olarak, merkez bankaları, bankalar arası piyasada faiz oranlarını hedefler, bankalar için fonlama maliyetini değiştiren para politikaları, bankalara karşılık olarak borç verme faaliyetlerini genişlettikçe veya daralttıkça genel ekonomik faaliyetleri etkiler. 

Bununla birlikte, yeni ödeme yöntemlerinin, finansal kurumların davranışları üzerinde, faaliyetlerini teşvik eden veya caydıran doğrudan etkileri de olabilir. Bir ödeme yeniliğinin olası bir sonucu, ya banka ödeme sistemleriyle rekabet eden ödeme düzenlemelerinin getirilmesi yoluyla fonların maliyetini artırarak veya bu sistemlerin verimliliği ödeme sistemindeki değişiklikler ile para otoritesi tarafından belirlenen oranlar, ile bankaların halka borç verdiği oranlar arasındaki farkın ortalama seviyesini değiştir.

Para otoritesi parasal büyüklükleri hedefliyorsa, etkiler daha da önem kazanmaktadır. Yeni ve çeşitli ödeme ortamları için para çarpanları, mevcut para çarpanlarından farklı olacaktır ve muhtemelen farklı dış şoklara göre değişiklik gösterecektir. 

Yeni bir ödeme varlığının tanıtılması, ödeme yapmak için mevcut seçenekleri artıracağından ve bu artan seçeneklerden dolayı genel olarak ekonomik verimlilik artışı gözlemlenir, ancak yeni ödeme varlığının mevcut ödeme varlıklarının yerine geçtiği ölçüde mevcut varlıkların arzını değiştirme girişimlerinin etkinliğini de azaltabilecektir.

CBDC’nin piyasaya sürülmesi, böyle bir zorluğa yol açmaz sebebi ise; CBDC, merkez bankası tarafından ödemeler için kullanılabilen başka bir varlık oluşudur. 

CBDC bire bir mevcut para birimi cinsinden ifade edildiğinde ve diğer para birimi veya varlıklar karşılığında edinilen para politikasının yürütülmesinde temel bir değişiklik yapmaz; CBDC ile dış para arzı, basitçe dolaşımdaki CBDC ve nakit toplamı şeklinde oluşacaktır.

 CBDC’nin merkez bankası parasının kullanışlılığını artırdığı ve talebi diğer parasal varlıklarından uzaklaştırdığı durumdaysa merkez bankasının para politikası üzerindeki kontrolünü ve senyorajdan yararlanma yeteneğini artırma potansiyeline sahip olacağıdır.

 Ancak daha öncelikli bir durumda CBDC’lerin kullanımı paranın hızını artırabilir; bazı işlemler yalnızca elektronik olarak daha uygun olmakla beraber aynı zamanda daha tasarruflu olacaktır. Bir işlem ile bir sonraki işlem arasında paranın bir kişinin mülkiyetinde kalması için ihtiyaç duyduğu süre düşecektir. Başka bir deyişle, aynı işlem değerini elde etmek için toplamda daha az paraya ihtiyaç duyulacaktır. Makroekonomik politikanın amacı, ekonomideki optimal toplam ile ekonomik faaliyet düzeyi ile tutarlı bir yatırım faiz oranı belirlemektir. 

Bir parasal toplam hedeflendiğinde, ekonominin likidite priminin boyutunun veya ödeme varlıklarının arzının sıkılığına yararlı bir şekilde hizmet etmelidir. İdeal toplamda, yakın ikame olarak hareket eden kamu ve özel tüm ödeme varlıklarının toplamını ölçülmesidir. Kurumlarda düzenlenmemiş işlem varlıklarının büyüklüğünü ölçemediği durumda bu önlemde kusurludur. Bu kuruluşlar tarafından rezerv olarak kullanılan varlıkların ölçülmesi ve tabandan toplamlara geçiş için bir para çarpanı ile ayarlanması kısmi bir çözüm olarak görülmektedir.

YENİ ARAÇLAR İÇİN DİĞER HEDEFLER:

Bazı hedefler genellikle merkez bankalarına atfedilir bu hedefler; Fiyat istikrarı, Finansal istikrar ve Senyoraj yoluyla devlet geliri elde etmektir. Yeni ve farklı para birimleri de senyoraj yoluyla devlet gelirlerini arttıracaktır. Son kredi mercii işlevinde olan merkez bankaları ilgili faiz oranları ve likidite politikaları, finansal istikrarın iyileştirilmesi için tasarlanmıştır. 

Yeni ödeme olanaklarının istikrarsızlık kaynakları olduğu durumda, bunlara yönelik ayrı araçlara sahip olmak uygun olabilmektedir. Bununla birlikte, her iki durumda da, yeni araçlar, yalnızca çeşitli ödeme sektörleri arasında, hem müşterilerin araçlara yönelik talep tarafında hem de tedarik tarafında sınırlı ikame edilebilirlik olduğu ölçüde anlam kazanacaktır. Güvenlik ve sağlamlık düzenlemesi olarak Yeni ödeme araçları sağlayan kurumlar düzenlendiği ve sigortalandığı sürece, aynı iş bölümünde önemli bir değişiklik olmaksızın devam edebilir. 

 Finansal istikrar endişesi, düzenlemeye tabi olmayan veya yetersiz düzenlemeye sahip ödeme kuruluşlarından kaynaklanacaktır. Bankacılık krizinde olduğu gibi sorun, düzenleme maliyetlerinin kurumları düzenleyici arbitraj yapmaya, kurumlar veya kurumların hizmetlerini kullananlar tarafından tam olarak karşılanmayan sistemik riskler almaya yönlendirmesinden kaynaklanmaktadır. 

Fintech ödeme kurumları geniş çapta popüler hale gelmiş olsa da bu tür sorunlar kolayca tekrar ortaya çıkabilir. Buna karşı en önemli koruma, düzenlenen sektöre katılmanın faydalarının, düzenleme maliyetlerini dengelemek için yeterince büyük olmasını sağlamaktır. Örneğin, ödeme sistemleri söz konusu olduğunda, düzenlemelerin maliyetlerinin ödeme düzenlemesi tarafından dayatılan risklere makul bir şekilde ayarlanması koşuluyla ödemelere ait yapıya erişim son derece büyüyecektir. Borç verenler ise, yalnızca ödeme işlevine uygun düzenlemelere sahip olacaklardır. Farklı ödeme düzenlemeleri ortaya çıktığında, düzenlemeler arasında belirli bir karışımı teşvik etmek için merkez bankası düzenlemelerini kullanmanın bir değeri olup olmadığını düşünmek faydalı olur. Örneğin, senyoraj gelirleri bir CBDC’den özel bir ödeme kuruluşundaki aynı miktardaki ödeme faaliyetinden daha fazla olacaktır ve merkez bankası rezervlerine olan talebin esnekliği muhtemelen kurum türüne göre değişiklik gösterecektir.

Merkez Bankaları Operasyonel Konuları:

Özellikle banka hesabı olan bireylerin çok küçük olduğu ve ekonominin nakit temelli olduğu durumlarda ve bununla birlikte, parasal taban, mobil operatör ödeme sistemlerinin daha yaygın bir şekilde kullanılmasıyla potansiyel olarak azaltılabilir. Mobil ödeme hesapları, hizmetleri nüfusun büyük bankasız kesimine sundukları için faydalıdır. Mobil operatör ödeme sisteminin devreye girmesi para tabanının boyutunu küçültür; dolaşımdaki nakittin bir kısmını mobil operatöre ödeme yaparak mevduat talep etmek için takas eder. Bu ilk etki para tabanını küçültür, çünkü yalnızca vadesiz mevduat üzerindeki zorunlu karşılık oranı para tabanının bir parçası olur.

 İkincisi, daha fazla sayıda müşteri ödeme yapmak için mobil operatörü kullandığından, mobil operatörün tüm tutarı vadesiz mevduat olarak tutması için daha az teşvik ile karşılaşır, bu nedenle parasal tabanda vadesiz mevduat ve dolayısıyla banka rezervleri olarak daha fazla azalma olur.

Bu, ekonomide daha fazla işlemin daha az miktarda temel para kullanılarak ödenebileceği para hızında bir artışa dönüşür. 

Bu, düzenleme için parasal toplamları kullanan CBDC’ler için operasyonel hesaplamaların ayarlanmasını gerektirecektir. Bireylerin, kamu hizmetlerine uzaktan ödeme yapmalarının bir yolu olarak, ve ödeme kuruluşları sistemini ortaya çıkarmıştır.

 Öte yandan, banka hesabı olmayan nüfusun büyük çoğunluğunun cep telefonu var olduğu ve mobil iş büyük operatörlerde yoğunlaşması durumu da göz önüne alındığında telefon tabanlı sistem, M-pesa sistemi gibi telefon tabanlı sistemler için ilk kullanım durumunun ötesine hızla genişleyebilir.

BAKMADAN GEÇME

Benzer Haberler