Avrupa’nın Rus gazını kesme çabalarının bedeli artmaya devam ediyor

Avrupa’nın Rus enerjisine bağımlılıktan çıkış yolunu inşa etme konusundaki iddialı takvimi, Ukrayna’daki savaşın çelik, bakır ve alüminyum kıtlığını yaratarak daha pahalı hale getirmesiyle  potansiyel gecikmeler ve milyarlarca dolarlık ekstra maliyetlerle karşı karşıya.

Rus fosil yakıtlarını değiştirme telaşı, kıtayı yakın vadede sıvılaştırılmış doğal gaz akışlarını artırmaya ve 2030’a kadar yenilenebilir kaynaklardan üretimi artırmaya odaklanmaya sevk ediyor. Almanya iki LNG terminali inşa etme sözü verdi, Fransa İspanya ile bağlantılı bir boru hattıyla ilgili görüşmelere devam etmek istiyor ve İngiltere daha fazla ev yapımı rüzgar, güneş ve nükleer enerji istiyor.

Yine de gerekli malzemelerin fiyatları tek yönde gitmeye devam etmekte. Çelik, bakır ve alüminyumun her biri son 12 aydaki rekorlara dokundu ve Bloomberg Emtia Spot Endeksi aynı dönemde %46 yükseldi. Ani artışlar, Avrupa Birliği’nin bu on yıl içinde rüzgar ve güneş kapasitesini neredeyse üç katına çıkarmak için yaptığı plan gibi iddiaları yavaşlatmakla tehdit ediyor. Söz konusu olan yaklaşık 52 milyon ton çelik gerektirebilecek muazzam bir yatırım.

Rüzgar türbinleri için çelik platformlar yapan SIF Holding NV’nin icra kurulu başkanı Fred van Beers, “Bu savaşın elbette, biz de dahil olmak üzere, oldukça büyük ölçekli yatırımlar yapmanın eşiğinde olan tüm şirketler üzerinde bir etkisi var.” dedi. “Fizibilite çalışmalarını alt üst ediyor.”

İşgalden önce, Rus gazı nispeten ucuz, taşınması kolay ve bol miktarda tedarikteydi. Bu faktörler ve Nord Stream 2 boru hattının Almanya’ya açılması bekleniyor, Avrupa’yı kendi üretimini azaltmaya ve daha temiz kaynaklara odaklanmak için kömür santrallerini ve nükleer reaktörleri kapatmaya ikna etmeye yardımcı olmaktaydı.

Uluslararası Enerji Ajansı’na göre, AB geçen yıl Rusya’dan yaklaşık 155 milyar metreküp gaz ithal etti. Savaş sonrasında, blok bu yıl bağımlılığı üçte iki oranında azaltmak istiyor.

IEA, yenilenebilir enerji, nükleer ve tüketimdeki değişikliklerle oluşan farkla yaklaşık 30 milyar metreküpün diğer tedarikçiler tarafından değiştirilebileceğini belirtti. Bloomberg Intelligence analistlerinden Grant Sporre, AB için altyapının etiket fiyatının savaş başlamadan öncesine göre %20 daha yüksek olabileceğini söyledi.

Sporre, “Yapı inşa etmek hükümetlerin hedeflediğinden daha pahalı olacak.” dedi. “Fiyatlar yükseldikçe bazı projelerin ertelendiğini görebiliriz.”

Avrupa Komisyonu’nun geçiş planı 290 gigavat rüzgar ve 250 gigavat güneş santrali kurmayı içeriyor. Sadece çeliğin faturası mevcut piyasa fiyatlarıyla 65 milyar avroyu (72 milyar dolar) buluyor.

Rusya ve Ukrayna, türbin ve gaz boru hatlarının inşasında kullanılan çelik levhaların en büyük ihracatçıları arasında. Rysted Energy AS’ye göre alternatif kaynaklar mümkün olsa da, bunların maliyetleri normalden %50 daha yüksek.

Sorunu büyüten, Çin’in Covid-19 salgınını kontrol altına almak amacıyla Tangshan çelik üretim merkezini kilitleme kararı.

Rystad Enerji Metalleri kıdemli başkan yardımcısı James Ley, “Avrupa’daki tüm çelik ürünleri için tedarik zincirinde artan maliyetler var,” dedi.

Bakır, dahili kablolama ve harici kablolar için ideal olan yüksek iletkenliğe sahip bir başka hayati bileşen. Bank of America Corp.’a göre, Avrupa’nın 2030 hedefini tutturmak için yaklaşık 7,7 milyon ton gerekiyor ve bu yılki ralli fiyat etiketine yaklaşık 7,6 milyar dolar ekliyor.

Bir de güneş panelleri, türbinler ve bağlandıkları ızgaralar için gerekli alüminyum var. Avrupa’da kritik bir kıtlık var, çünkü artan enerji maliyetleri eritme karını azalttıktan sonra üretim düştü.

Rusya, rafine alüminyumunun küresel üretimin yaklaşık %5’ini oluşturması ile Çin dışındaki en büyük üreticidir. BloombergNEF’e göre piyasa bu yıl çoktan daraldı ve fiyatlar Mart ayında rekor seviyeye yükseldi. Rusya’nın sevkiyatlarının potansiyel yaptırımlarla kısıtlanma riski bu artışları körükledi.

Fortescue Group Metals Ltd.’nin yönetim kurulu başkanı ve kurucusu Andrew Forrest verdiği bir röportajda, “Dünya Rus malzemeleri olmadan geçinmek zorunda kalabilir.” dedi. “Kesinlikle yapılabilir, ama bir alışma dönemi olacak.”

Elektriğe ihtiyaç duyulan yere büyük miktarlarda yenilenebilir üretim sağlamak için daha fazla şebekeye ihtiyaç duyulacak. BNEF’e göre, yeni bağlantılar eklemek için 2020’den 2050’ye kadar yaklaşık 1,5 trilyon dolarlık kümülatif yatırım gerekiyor.

Ama bu sadece temiz altyapıyla ilgili değil. LNG, Almanya’nın bu yıl içinde iki yeni terminal için yaptığı planlar ve Hollanda’nın Mart ayında yüzer depolama ve yeniden gazlaştırma ünitesini güvence altına almasıyla hızlanıyor. İtalya ve Estonya da hızla kendi yerlerini kurmak için bastırıyor.

İngiltere ve Fransa nükleer enerjinin genişlemesini planlıyorlar. İngiltere’nin güneybatısında Electricite de France SA’nın Hinkley Point C’nin inşasında yaklaşık 230.000 ton çelik takviyesi kullanılacak ve aynı tasarıma sahip başka bir reaktör için planlar hazırlanıyor.

Wood Mackenzie Ltd. metal ve madencilikten sorumlu kıdemli başkan yardımcısı Julian Kettle, “Herkes enerji geçişini hızlandırmaktan bahsediyor ve herkesin aynı malzemelere ihtiyacı olacak” dedi.

Bloomberg