Çin’in enerji krizi dünya geneline enflasyon ihraç edebilir

Dünyanın geri kalanı gibi, Çin de fosil yakıt kullanımını azaltmaya çalışıyor. Çin kömüre büyük ölçüde bağımlı; elektrik üretimlerinin yaklaşık %70’ini oluşturmakta.

Ancak kömür çok açık bir şekilde hava kirliliğine neden oluyor.  Çin’in şimdilerde dumanı boş vererek kazabildikleri kadar kazmalarını söylediğini duyduğunuzda bir şeylerin ters gittiğini anlayabilirsiniz.

Çin’in kömürdeki U dönüşü, toparlanmada neyin yanlış gittiğini özetliyor

Bloomberg’in haberine göre, Çin’in devlet madencilerine “yıllık kota sınırlarını aşsalar bile yılın geri kalanında tam kapasiteyle kömür üretmeleri” emredildi.

Bu arada, Endonezya’dan gelen linyit olan en kirli kömür türünün fiyatı, son bir yılda dört katından fazla artarak rekor seviyeye ulaştı.

Bunun nedeni kısmen Çin’in hala Avustralya’dan satın almayı reddetmesi ve aynı zamanda tüm enerji şirketlerine kış için ihtiyaç duydukları malzemeleri güvence altına almaları emredildiği için. Görünüşe göre “Karartmalara müsamaha gösterilmeyecek”.

Bu da sıvılaştırılmış doğal gazın (LNG) fiyatını tavana gönderdi. Bir emtia analistinin Bloomberg’e söylediği gibi: “İhale savaşını kazanmak için ne gerekiyorsa teklif verecekler”.

Çin’in eylemleri şu an itibariyle ışıkları açık tutmanın gökyüzünü açık tutmaktan daha önemli olduğunu gösteriyor. Küçük bir merak: fabrikalar zaten kesinti nedeniyle kapatılıyor, bu da Eylül ayının Şubat 2020’den bu yana imalat faaliyetinde ilk düşüşü gördüğü anlamına geliyor.

Peki ne yanlış gitti? Çin’de olup bitenler, başka her yerde olanların abartılı (ve gerçekten oldukça önemli) bir versiyonu. Artan talep kısıtlı arzı aşıyor; karbonsuzlaştırma ve enerji geçişi idealleri söz konusu olduğunda hükümetler tarafından her şey daha da kötü hale getiriliyor.

Arz neden talebin bu kadar altında?

Her ülkenin enerjilerini nereden aldıklarına bağlı olarak bu temada kendi varyasyonları var. Ancak bunların altındaki sorun tüm dünyada benzer.

Geniş bir ekonomik cephede, tüketicilerden gelen kilitlenme sonrası talep, mal ve hizmet üreticilerinin hazırlandığından daha hızlı bir şekilde gerçekleşti.

Bu nedenle, kilitlenmeler hafiflemeye başladığında arzın talebi geciktirmesi her zaman muhtemeldi. Bu nedenle tedarik zincirindeki bozulma (yerli ekonomiler büyük ölçüde açılırken, sorunsuz sınır ötesi harekete dayanan küresel ekonominin aynı ölçüde hiçbir yere açılmamış olmasıyla daha da kötü hale gelmiştir).

Tüm bunlar başka bir faktörle daha da şiddetlendi. Enerji cephesinde üreticiler talep yetersizliği nedeniyle kısıntıya gitmekte. Ancak, herkesin enerji tarafında “net sıfır emisyon” ve ” petrol talebi zirvesi” gibi konuları var.

Tüm görüşler ve politikalar ürünlerinizin uzun vadede aşamalı olarak devre dışı olduğuna işaret ediyorsa, talebi karşılamak için ekstra kapasiteye yatırım yapmak çok cazip değildir. Bu da zor bir dengelenme hareketine neden olur.

Yani bazı büyük uyuşmazlıklarla karşı karşıyayız. Bazı yönlerden, dünya 2020’de net sıfıra geçmişiz gibi davranıyor ki aslında sadece tüm ışıkları kısa bir süreliğine kapattık.

Şimdi onları tekrar açtık, “normale dönüşün” aynı zamanda normal enerji tüketimi seviyelerine dönüş anlamına geldiğini fark ettik ve şu anda kullanmayı bırakmak için çok umutsuz olduğumuz kirli yakıtların yerini dolduramıyoruz.

Money Week